Κρητική Λαϊκή Ποίηση - Μαντινάδες

Μία που διάβασα η παρακάτω... Και φυσικά αφιερωμένη εξαιρετικά... Λένε κι ο δυνατός σεβντάς με τον καιρό τελειώνει... Μα μένα μοιάζει του κισσού και πλέκει και φουντώνει...

Μία ακόμα που άκουσα στο ραδιόφωνο... Φαίνεται πως μας κυβερνά του ίδιου κόσμου μοίρα... Στους χίλιους δρόμους βρέθηκα και τον δικό σου πήρα...

Μια μαντινάδα που διάβασα... Πολλές φορές με ξεγελά το όνειρο και μου δίνει... Χαρές που η μοίρα ξυπνητός να ζήσω δε μ' αφήνει...

Μια μαντινάδα που άκουσα στο ραδιόφωνο... Μια χαραμάδα ανοιχτή άσε στη θύμηση σου... για να περνά η σκέψη μου μη γίνω ανάμνηση σου...

Από ένα φίλο άκουσα την επόμενη... Παλιού καιρού μου ανάμνηση έλα κοντά μου πάλι... Μα δεν επήρε στην καρδιά ποτέ τη θέση άλλη...

Μια μαντινάδα που άκουσα από τον Γίωργη τον Βρέτζο... Τις νύχτες απού έρχεσαι στου ονείρου τη βεγγέρα... Ξυπνώ και με χαμόγελο τηνε περνώ τη μέρα...